Dünyam: Şiirlerim

Sevmek

[geri git]  [< önceki]  [sonraki >]

Zihnim dar geliyor bazen,

Tan sıkıştırıyor beni köşeye.

Neden bu erken hesaplaşma?

Anılar canlandırıyorum,

Bir çare…

İçinde sen ve ben,

Her şey sıradan ve yavaş,

Derin bir huzur ve sonsuzluk hissi.

Bir masadayız, çınarlar altında,

Eller dolanıyor aramızda, alıyor, veriyor.

Zihinleri hep meşgul.

Sen de bir şeyler düşünüyorsun,

Hayat ile uyum içinde ellerin, kolların.

Sağdaki soldaki konuşuyor, akıyor zaman, olağan,

Ben durmuşum, zihnimde tüm mekân,

Bir nefes arası düşünüyorum…

Gece olacak, masalar boşalacak,

İnsanlar gitmiş, ses yok, sandalyeler boş,

Ve biz, başka bir yerde, başka bir anda.

Yıllar geçecek, yine bir gece,

Bir nesil yok, ses yok, sandalyeler boş,

Sen yoksun, ben yokum, korkuyorum…

Penceremden bakıyorum güne,

Korkulukların arasından, tek başıma.

Güneş kavuruyor yarı çıplak toprağı,

Bir yanda yeşil dut ağaçları,

Diğer yanda yere serilmiş kuru otlar.

Tek tük geçiyor insanlar, her şey alışılmış,

Sen de bir yerlerdesin şu geniş mekânın içinde.

Zaman akıyor yudum yudum, ben durmuşum,

Bakıyorum bir ressam edasıyla.

Biliyorum geleceksin, ötelerde bir an.

Bir nefes arası düşünüyorum…

An gelecek, ne sen zamanın içinde,

Ne ben penceremin arkasında.

Ürperiyorum…

Bakıyorum canımın gerisinden,

Korkularımın arasından.

Anlar damlıyor göğsüme, yakıyor,

Gidenler, kalanlar, kaybolanlar…

Büyük mutluluklar, coşkulu sevinçler,

Yokluğu hatırlatıyor bana.

Sıradan ve yavaş olsun istiyorum her şey.

Çünkü sevmek dışında her şey korkutuyor beni.