Dünyam: Şiirlerim

Çehreler

[geri git]  [< önceki]  [sonraki >]

Gölge ile alacalanmış çehreler, 

Durmuş bekliyorlar zifiri yoklukta. 

Ağır ağır dönüp bakıyorlar bana,

Tanıdık ama yakıcı bu soğuk yüzler. 

Hiçliğin merkezinde sanki her biri. 

Onlar soruyor, ben soruyorum. 

Derin bir hüzün hatırlatıyor kendimi. 

Aksimi karanlıkta buluyorum. 

Kalmıyor hiçbir yüzün manası. 

En çok kendimden korkuyorum. 

Gün altında verdiğim cevapları, 

Şimdi karanlıkta hatırlıyorum.